Ruh Travması
Bu sabah güneþe çattým ansýzýn
Hiç günahý yokken kalbini kýrdým
Ýçimi daðlarken kor gibi sýzýn
Masum gökyüzüne, haykýrdým durdum
Þu kocaman dünya bana dar gibi
Bu aþkýn ucunda ölüm var gibi
Asiydim, annesiz çocuklar gibi,
Hüzünden kuleler, kaleler kurdum
Kýzdým, sensiz geçen zamana kýzdým,
Öldürdüm akrebi, çiðnedim, ezdim
Yelkovaný tutup kurþuna dizdim
Baþýma her türden belalar sardým
Dolaþtým avluda saatler boyu
Ýçimdeki boþluk, dipsiz bir kuyu
Neyleyim ekmeði, neyleyim suyu
Seni düþünmekti inan tek derdim
Bahçedeki gülle biraz dertleþtim
Kanattým içimi yaramý deþtim
Takatim kalmadý, devrilip düþtüm
Gövdemi topraðýn koynuna serdim
Bir düþ geldi sonra, ruhuma sindi
Bir düþ ki tepeden týrnaða sendi
Birden gözlerime bulutlar indi
Ve sonra yüzümde nehirler gördüm
Sele teslim, harap þehirler gördüm
Serkan Uçar
10. 05. 2015
Bu vesile ile tüm annelerin ve anne adaylarýnýn anneler gününü kutlarým, saygýlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.