Gözlerimde Tebessüm Açıyorsun ANNEM

Yokluðuna aðlamak mý? asla... Üzülmeyi çoktan unuttum.

Özlemin ayrý bir anlam kattý ömrüme, çünkü tebessüm açtýn gözlerimde.

Sen gülmeyi severdin bir de güldürmeyi.

Hiç mi kýzmazdýn be annem, hiç mi öfkelenmezdin.

Ne bir KÖTÜ SÖZ düþtü dilinden ne de KÝN aktý yüreðinden.

Sen þimdi gözlerimde tebessüm açýyorsun.

Dokuz çocuk anne dedi yetmedi mi sana be annem, tüm mahalleli Hatce anne derdi.

Eminim þimdi onlarýnda gözlerinde tebessüm açýyorsun.

Sokakta karþýlaþtýðým anneler var öyle güzel gülüyorlar ki bana içten, sanki sen oluyorlar.

Ýþte o an gözlerimde tebessüm açýyorsun.

Bazen bir el sýkýyor yüreðimi, odalara sýðamýyorum.

Denizin ortasýnda liman arayan bir tekne gibi salýnýyorum ve bir anne arýyorum.

Buluyorum, buluyorum ya...

Ýþte o an gözlerimde tebessüm açýyorsun.

Þiirler yazýyorlar, sözler diziyorlar sana.

Biter mi sanýyorsun.

Seni anlatmaya sözler, seni anmaya bir gün yeter mi sanýyorsun.

Sen þimdi gözlerimde tebessüm açýyorsun.


Nilgün KURT/9 mayýs 2015/GÜMÜLDÜR

Sosyal Medyada Paylaşın: