ne zaman seni düþünsem bir çocuk aðlýyor içimde pencereden bakýyorsun gene buðulu gözlerinle ben senin þefkatli bakýþýný özlüyorum anne...
bir eksiklik var evimde bir deðil aslýnda binlerce yüz binlerce mutfakta aþým, salonda huzurum yataðýmda derin uykum, masamda suyum sokakta oyuncaklarým ben senin nurunu özlüyorum anne...
kýþýn yanýyorum, yazýn üþüyorum baharlarý hiç hesaba katmýyorum kucaðýnda götürdüðün çocukluðumu hayallerimde çaðýrýyorum ben senin ellerini özlüyorum anne...
dualar derliyorum annelerden türküler yükseliyor ninni tadýnda sözlerin kalmýþ nane limon kabuðunda ben senin sesini özlüyorum anne...
bazen bir top düþüyor ayaklarýmýn altýna fýrlatmak istiyorum çocukluðuma hani diyorum o günlerim geri gelse saf yaným çiçek açsa çocukluðumu da özlüyorum anne, seninle birlikte...
8 mayýs 2016/nilgün kurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
nilkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.