Yalýnç varsayýmlar mý aslolan Hüzün ve üzünç iken tek getirisi. Yaftalanmýþ sevginin nazarýnda yüksünlük Ve ýlýk gözyaþý Beklemede kýyýsýnda Gelip gitmeler kadar Kýrýlgan devinimi Hissedilen o sýkýlgan rayici Ýken mizacýn.
Hanidir diri kalan tek yaný Ve emsalsiz bir acý. Teferruatý izahatsýz Kanýksandýðý kadar Ne virgülü ne noktasý. Meskeni belki de evrenin Ömrün bitimi son kaçýþ.
Kýyýsýnda i mgelerin, Adý saný olmayan suretler nöbette, Çeyrek kala çýldýrmaya. Karanlýk bir tünelden pür nakýl dökülürken Ýnsan zerrecikleri. O eþref-i mahlukat ki En muhteþem eseri Tanrý’nýn Nefsine kul köle iken bilemedi, Tahmin dahi edemedi sonunu Hiç ölmeyecekmiþcesine.
Tahayyül dahi edemezken geleceði Yakýp yýktý ortalýðý O sefil düzenin tek tanýðý. Adý insan, yaratýcýsý Rahman. Nice ünvan, Yere göðe sýðdýramadýðý…
Yorgun bazen süzgün Gülünç sadece biçilen payýna Diþleri yontulmuþ kýrýk bir tarak Acýmasýz, fazlasýyla duraðan Ve yeknesak. Ertelesen de görüp göreceðin son durak Hatta iðneden ipliðe Sahip olsan da en kýymetli ganimete. Söz mü kalýr geride Belki üç beþ hatýrat Unutma ki beden hibeli O mutlak nihayete.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.