Hiç kimseye saklanmadan
Hiçbir uzaðýn akraný olmadan
Ve yakýn hiçbir þeyin mücbiri
bilmeden kalbi
Muhtemeli olmadan bir derdin çaresi yada
Büyümeyi akletmeksizin
Týrman göðe çocuk
Yer yüzünü çatsa da
Günler günleri doðurup dursada
Aldýrma ýsrarlarýna çiçeklerin böceklerin
Sen yürü göðe doðru
Doð arkanda kalan herþeye inat
Çocuk ellerin görsün ilkin iyiliði
Gözlerin dokunsun güzelliklere
Ama hiçbir yerde kalma
Hiç kimsede durma
Sadece yürü haklýlýðýn adýyla
Hak olan göðe
Sabretmeden uç
Kimden daha çok sustumsa onu yendim
En çok da kendimi yendim
Bir gün derin susacaðým ve herkesi yeneceðim
O zaman bütün tanrýlar utanacak
O zaman tanrýlarý omuzlarýnda taþýyanlar anlayacak
Allah var ve bir
Yalanlarý yýrtýlýrken bir bir
Bu benim kaderimmiþ diyecek bir baþka yalanlýkla
Þehrin þehla adamlarý
Þefaatçi bildikleri her þeyi çaðýracaklar
Bütünledikleri menfaatlerini koyup önlerine
Nefsimize zulmettik diyecekler
Allahsýzlýktan azaldýkça azalacaklar
Ve tükenmek isteyecekler cehennemden kurtulmak için
Ben hangisiyim diye baktým cihana
Bir gülümsemenin telaþesiyle büyüyen
Çiçeklere baktým
Çehresini eðmiþ hilkatini çatmýþ karamsar bulutlara deðen kýzýllýða baktým
Ve cilveyle endam eyleyen görklü hanýmlýðýn
Savrulup gitmesine baktým
Ben hangisiydim bu varlýk havzasýnda bilemedim
Belki bakmayý bilemedim
Belki hiç yoktum
Ben diye biri varmýydý
Ki ben beni bakmanýn derdine düþtüm
Bu bakýþkanlýðýn diliyle tadýmladýðým
Neydi o zaman ben deðilse
Üstüme giyindiðim ve ikinin biri arýzalanan
Bu et yýðýný içinde ki kimdi
Bunca günah hamlesini yapýp
Ýçini týrnaklarýyla kazýyan bu tövbekar vicdan kimden di
Hadi hepsinden geçtim de
Aðzýna kadar gelipte bir türlü çeviremediði
Kalbine koyupta vazgeçemediði
Bunca muhabbet haylamasýyla
Ýçinden þiir döken kimlerden di
Ah dili bükülsün
Göðü kararsýn gönlü olsun
Gölgesi zayi olup gövdesi devrilsin
Rüzgarsýz kalsýn da rüya göremesin
Emsalleri gün görsün ömür sürsün de
O tek bir nefesle dahi ýþýða eremesin
Yansýn yýkýlsýn yenilsin yerilsin
Erim erim erisin de hiçliðe doðru akýp gitsin
Kim mi
Tabii ki benim / senin yokluðum/n!
Aklýn anlýk meselesidir
Bir rüyanýn hafýzasýnda birikenle
Bir geleceðin hayaliyle çoðaltýlan yarýn
Ve bir güzelin farkediliþi gibi
Kalbin duvarlarýnda çýnlayan
Derinliði hiç bitmeyen bir yükseliþle
Tanrý katýna uðrayýp
Kendini onaran
Yeter ki akla sýðar olsun
Aklýn erdiði yerde dursun
Aklýn derdi olsun yeter ki
Yeter ki akýl deðsin
Deðdiðine deðsin
Ýþte saklanýlmasý gereken korku
Utanýlmasý gereken ayýp
Bir masumun maðdurluðu
Bir mazlumun ahý
Þimdi göðün tavanýna kadar adam olunsa
Vadiler dolusu altýný olsa
Ýtibarý muteber sayýlsa cihanda
Ne yazar
Bu ahvalin aðýrlýðýný kaldýrmaya muktedir olamadýktan sonra