HANİ OLUR YA…

Hani olur ya
Kýyameti andýrýrken gökyüzü
Göç eder kuþlar
Hiçbir þeye çarpmadan
Oturup itfaiyeciler
Bir yangýn çýkarýr
Þehrin göbeðinde
Bütün Ýstanbul
Sokaklara taþar
Marmara’yý kurutmak için
Susuz gövdemde…
Kan tutar sözlerim
Okuyamazsýn!..

Olur ya…
Uyku-uyanýklýk arasý
Dalmýþken bir kâbusa
Ellerinde ‘sonsuzluk hecesi’ kitap
Saklandýkça güzelleþen sýr…
Yemeðini kaþýklamamýþken hiç
Soðumuþken henüz nefesindeki taze buðu
Perdeleyemediðin anýlar
Daha bir sararmýþken
Ve toz kusmuþken
Tüm kýrýk aynalar…
Dövülür kapýn
Hüznün cýlýzlýðýyla
Bir adam belirir
Dudaklarýnýn tam ortasýnda
Söyleyemezsin bir türlü
Diline gizlenen davetsiz türküyü
Öylece donakalýrsýn
Titreyen parmak uçlarýnda.
“Buyur!” desen
Ölüm çýkacak sanki karþýna
Belki de çýkýp gitmek isteyeceksin
Solduðu baharýn
Yýkadýðý yaðmur cývýltýlarýna
Toprak kokan
Saçlarýndaki engin uðultuya
Oysaki eteðin
Çoktan takýlmýþtýr bir dað kýskacýna!..
Hani olur ya…
Ellerim titrer artýk sana yazmaktan
Bütün öfkeni
Ýçine kazýrken sen
Bir mahkûm tutkusu gibi
Ben en içli þiiri
Asmýþýmdýr þehrin kapýsýna
Gülüp geçmiþtir belki de
Maðarasýndan yeni uyananlar
Sâhi
Kaç devir ötede kaldý
Aþk için kaçýp
Ölüme sýðýnanlar?..

Olur ya…
Bir uçuruma sevdalanmýþsýndýr
Ýntihar bakýþlarýnla
Emanet bildikçe
Yutkunamadýðýn her soluðu
Düþmek ar gelir yine de
Baþý dönmüþ topuklarýna…
Usanmadan, oturup
Bir kuþ daha çizersin gök yüzüne
Kanatlarý al al
Gövdesi okyanus mavisi
Bir kuþ tüner saçýnýn her teline
Göðsünde titreyen þefkate sýðýnýr
Rüzgarý savuran yaðmur gibi
Alýr okþarsýn hayatý yeniden
Ýplerini koparýp
Salarsýn bütün uçurtmalarý
Çocuk heyecanýnda
Hep asýlý kalsýn diye…
Ama bir kez daha
Tel örgülere takýlýp
Ellerinle kana bulanmýþtýr
Ecelini bekleyen umutlar…

Hani olur ya…
Cam kesiði sözcükler doldurup ceplerine
Üzerinde morarmýþ pardösün
Kabuk atmýþ ayakkabýlarýn
Ve yýkanmaktan iyice zayýflamýþ eþarbýnla
Devrilen yüreciðini
Tutup kaldýrmadan
Kurulamadan yüzündeki acýyý
Saçlarýný bile taramadýðýný
Unutmuþsundur çoktan…
Kilitleyip ardýna her þeyi
Yavaþça örtmüþsündür üzerine kapýyý
Uyanmamasý adýna
Hücrende büyüttüðün yalnýzlýklarýn
Ve hiçbir yere sýðmayan kederinin.

Hani…
Koþarsýn ya ayaklarýný sonsuzluða sürterek
Topuklarýna yaðmur iner
Yedi kat derinlerden
Aðzýna kadar batmýþsýndýr
Uykularýný taciz eden
O bulanýk rüyaya…
Vaktidir:
Emaneti iade etmenin,
Attýðýn her adýmda
Kaç derece
Eðilip büküleceðinin!..
Dönersin son kez
Hüznün köþesini
Ve o kehkeþanda
Devrilmiþsindir
Uzandýðýn dipsiz boþluða:
Kulaklarýný týrmalayan kornalar
Hüzne þahit
Boþ bakan uðultular…
Kaskatý kesilir sesin
Dudaklarýný oyar bir býçak gibi
Bir tek çaðýrýcý Ýsim
Gözbebeklerinde oynaþan

Ve ruhunu teslim etmiþtir dünya
Diz dize seyrettiðimiz
O eþsiz doðuþta…

Sosyal Medyada Paylaşın: