Korumasýz, Kendini savunmaktan aciz, Düþünceleri önem arz etmiyor, Büyükler ne derse boyun eðiyor, Güya niþan,ama ve lakin, Evin el bebeði,gül bebeði satýlýyor.
Genç kýz o gece, Tanýmadýðý birinin koynunda yatacak, Aþk veya sevda omadan yüreklerde, Düðün dernek kurulacak, Gözleri kan aðlarken gelinin, Ýnsanlar bu sevinç göz yaþlarýdýr deyip, ’’Allah mesut etsin’’ sözlerini haykýracak.
Aþksýz duvaklar, Þefkatten çok uzaklar, Onlar baba ocaðýnda da, Er ocaðýnda da yalnýzlar.
Velhasýl kelam,
Pazardan meyve alýnýr gibi. Hala görücü usulü ile kýz beðeniliyor, Büyükler,sevda veya gönül iþi düþünmüyor, Gelin deðil, onlar evine hizmetkar seçiyor.
Sonra da Ey oðul, Aþksýz bu yuvadan bize torun ver,buyruluyor. Hayat öküzün tirene baktýðý gibi, Boþu boþuna akýp geçiyor.
Vagif Seyyah Hüseynov
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.