kasabada orta mektepdeydim iki mektup aldým.. O’ndan, sevincim gursaðýmda galdý ilki otuzikiye gatlanmýþ bi(r) tefter sayfasý.. bi(r) kibrit gutusunun içinde belli “baþga ellerin yazýsý”.. bir gýnalý saç teliyne(n).. eðri büðrü.. yer yer silinmiþ bir yazý “.... isdeyollar, gene beni gurbete elleree yar etme” ve belli belirsiz bi(r) dudak izi.. hayal-mayal, belki de uydurdum ömrümce öptüm.. öptüm durdum seni kimselere gýyaman.. gýyamadým.. gýyamadýým Aþadudum Aþaduduumm
peynir çomacýnda ðelen ikincisinde de “ben ölüründe ona yar olman” diye yazýyordu sadece, yazý kimbili(r) kimin kader benim onun.. bizim.., isyan Aþadudunun gözeler gözelinin.. ondan geldiði belli.. eskimiþ yýrtýk.. kurumuþ.. gözyaþýynan ýslanýk oyusa.. hiþ okuma yazmasý olmadý garibimin ne bana dargýnlýk, ne öyke gadere.. ne kýrgýnlýk yakýþmazdý, yýlgýnlýk.. gözyaþý dünneler ðözeli garadutuma, yavýklýma Aþaduduma..
o gonþu köye “hayýr” deyince.. aldýrmamýþlar gene o bahar niþannamýþlar, baþka bir gonþu köye ne, kim nasýl denilmeden baþlýk pazarlýk edilmeden halasý deyvidiðinde ’-eyi olu(r) i(n)þallah’ dedim, elimden ne ðeli(r)..ne deyen ’- iþallah, eyi olu(r)’ yeter ki, ey(i) ossun.. Aþadudu.. Aþadudum..
ellerin oldu ne çare, içim gabil etmese de eyi ossun i(n)þallah deyinçe ’-eyi biri olsa” dedi halasý, “o köyde gýz mý yoðudu da geldi bizim gýzý buldu” zaten içim yanýk.. Doyduk halaynan sarýlýþdýk.. sarýlýp sarýlýp aðýtlar etdii.. a(ð)laþdýk.. Allaha doa edip yalvardýk.. dovamýz Aþaduduya yeterki bahtýyar olsundu gözeler gözeli Aþadudu
se(v)mediði birine niþanlanmýþ. ayýna varmadan bir baþka köye gaþmýþ.. bilmen yalan, bilmen essah.. ’-aðasý eletmiþ’ dediler.. iþdee nikah-mikah hakgetire hiç düðün nasip olmadý, kýna hadi neyise de bi(r) kepez bile gadersiz garadutuma Aþaduduma
geçinememiþ o köyde de ne varýsa her tefasýnda dönmüþ bobaevine, garný burnunda.. yollanmýþ ayný gece biri sýrtýnda öteki guca(ðý)nda bobasý yaþýnda birine olmadý baþga birine taha! yazzýk etdiler valla, hemi de çoook çok yazzýk.. Aþaduduma adýn gadir olmuþ ne fayda gaderin gader olmayýnþa bu gadar talihsizlik de fazla gadiler uðradý, talihsiz Aþaduduya yazzýk oldu.. çok yazzýk valla dinnalar ðözeli Aþaduduma
gören.. tanýyan, duyan.. gara zevdasýný gara yazgýsýný bilen, herkes bana can duþman affetmedi kimse beni, ben kendimi gitmedim gidemedim köyüme bi daha hasretin garazevdalýyýn dünneler gözeli Aþaduduma
o ðün, böðün hâlâ hâlâ gedemedim köyüme sormadan annadýr ras(t)geldiklerim annadýr duru(r) her biri bi(r) yerde altý gocadan beþ çocuklu gözeler ðözeli Aþadudu dovam Aþaduduma yüzü ðülsün onunda garadutuummm Aþaduduumm …. Ya Rabbim oda kulun, yeter artýk unutduðun garadutuummm Aþaduduumm
Doyduk Halanýn Resmi için Sn Murat Özsevim’e teþekkürler
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.