EY...YAR.

Ey,yar.
Ezdiðin,
Ezip de geçtiðin,
En hassas yerimden,
Vurup,kaçtýðýn dýr yüreðim.
Günlerce gecelerce,
Kýmýl kýmýl içtiðimdir,
Bana,altýn kasede sunduðun,
Vuslatýn yerine...zehir !
Bil ki :
Hakkýndan gelirim...kolay.
Ruhuna sarýlýr,ateþten nefesim,
Bütün benliðini yakar !
Bir dinle,bir kulak ver,
Ýnlemelerimdir yüreðimde,
Fýrtýna deðil,haykýran.
Adýn dýr,çýðlýk çýðlýða nefesimde,
Yedi kat arþ’a baðrýlan.
Bir ah ettim ki;
Esen rüzgarýn korkunç sesi deðil,
Ýçimde kopan fýrtýnalarýn soðuk dilidir,
Yüzünü,kamçý gibi yalayan.
Ey,yar.
Dýþarýdaki karlarýn beyaz parlaklýðý,
Daðýtmaya yetmiyor,
Ýçimdeki koyu karanlýðý
Ve gecemi gündüze çevirmeye.
Dilim,tetik düþürürken,
Yüreðimin namlusundaki sevgine,
Seninse,býçak çeker dilin,
Pusuda bekleyen,göz yaþýmýn hüznüne.
Gözlerimden,kýpkýzýl bir,
Þafak akar avuçlarýma,
Uykusuz geçen gecelerin,sabahlarýna.
Hýçkýrýklarým,sessizce derinden,
Su yürüyen dallar gibi yürür,
Ulaþýr,arþ-ý alaya.
Boðar,vuslatýn kör düðümü,
Çözülmez düðüm gibi,oturur boðazýma.
Ben vuslatý umarken seninle,
Ayni dilden konuþamýyoruz...niye ?
Ey,yar.
Bilsem ki;
Bahtýmda,sana vuslatým var,
Kaderi,kendim yazmak isterdim.
Bil ki ;
Ömrümce,ezelden ebede,
Yalnýz seni,
Yalnýz seni sevmek isterdim.
Göðsünde huzur bulur,
Sevgini,kana kana,
Gözlerinden içmek isterdim.
Sevdana tutunup,
Aradaki,uðursuz duvarlarý,
Tümden,yýkmak isterdim.
Sevda tohumlarýný,serpe serpe yüreðine,
Elimde,Karanfillerle gelip,
Vuslatýna,ermek isterdim.


Tuðal KÖSEMEN

Sosyal Medyada Paylaşın: