Ýr
bekle
Bi gün gelir nöbetimiz elbette
Þöyle veya böylesi bir sebeple
Dost olanlar yolcu eder çiçekle
Acele yok, telaþlanma, dur : bekle
Diyorsun kiben seni hiç sevmedim
Gönlüm elde kaldý sana vermedim
Bunca yýldýr aþk baðýný dermedim
Sende bir hal varki ben de bilmedim
Bu baharda geçti yine yaz gelir
Yeþillikler gider sarý güz gelir
Sevmeyene sevmediði výz gelir
Erimiþ daðlarýn karý bu elde
Goncasýný açmýþ lale sünbü de
Nolur dinleseydin beni bir kez de
Böyle boynu bükük koydun bu elde
Bahar gelmiþ açýlýyor çiçekler
Uçuþuyor ordan ora kelebekler, böcekler
Böyledir hep gelip geçiyor günler
Zul sayarým kime olsa mihneti
Verir verdiðine bolca nimeti
Vermeyince kim bulacak kendisinde hikmeti
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.