ÜZÜLEN SEN OLURSUN
Seven kalbini kýrýp çok piþmanlýk duyarken,
Tamir etmen imkansýz üzülen sen olursun,
Beklersin hiç durmadan o günleri sayarken,
Geriye dönüþ olmaz üzülen sen olursun.
Paramparça býrakýp hangi yüzle dönersin,
Harlayan alevlerle bir yanar bir sönersin,
Dönülmeyen yollarda çok dizini döversin,
Geriye dönüþ olmaz üzülen sen olursun.
Demlenmiþ bu huyunu deðiþtirmezsen eðer,
Ne sevgiyi bulursun nede hak eden deðer,
Dönüp baksan maziye neler yaþadýn meðer,
Geriye dönüþ olmaz üzülen sen olursun.
Kuruyan Aðaç gibi yapraklarýn dökülür,
Etrafta kimse kalmaz garip boynun bükülür,
Bu yükü taþýyamaz kalbin kökten sökülür,
Geriye dönüþ olmaz üzülen sen olursun.
Nesrin Önem Demir
28. 04. 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.