Kendini kendine saklama. Boðulur düþlerin zifiriliðinde karanlýðýn Tüm yansýmalar silinir Sen kalýrsýn, Bir terkediþin hayasýzlýðýnda Ve yaðmurlu bir kýþ günü...
Bukaðýlar asýlýr boynuna, Düþersin. Dizlerin kanar. Yaðmurlar görmez, Yollar acýmaz, Ve zalimdir ayaðýna takýlan tüm taþlar. Sýyrýlýr varoluþunun izi zamandan Dizlerin kanar,acýr. Yüreðine bir sýzý düþer. Bir yaðmurlu kýþ günü Boþken sokaklar Ýçinin karanlýðýna sarýlýr dünya Bakarsýn kendine göremezsin...
Dalgalarýný yitirmiþ denizler çýkar Yol sonunda karþýna. Sen,Senden çok uzakta Kaybettiklerine bakar, bakarsýn. Solan çiçeklerini toplarsýn bahçenden Ayrýk otlarýnýn sardýðý yüreðini görürsün yaðmur yaðar Ve hala sarýdýr otlar Toprak kuru. Kýþlarý sevmezsin Senden seni alan pusunu havanýn Yüzüne bakarsýn yerde biriken suda Su siler seni, göremezsin...
Kendini kendine saklama Boðulur düþlerin zifiriliðinde karanlýðýn. Yaðmurlar diner. Sen ýslak kalýrsýn. Sosyal Medyada Paylaşın:
sinem semerci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.