Görmesem de… Bilmesem de
Sadece içimde bir yerlerde hissettim seni
Ben varým ve umutlarýmla yaþýyorum
Sen de varsýn!
Biliyorum ayný gök kubbenin altýnda nefes alýyorsun
Ama kim bilir nerelerde?
Hangi yaban eldesin?
Ben gündüz
Hýrçýn dalgalarýný kýyýya vuran denizim
Sen ise gecenin denize düþürdüðü yakamozlar gibi
Denizde yasayan ateþ böceðimsin
Ancak ne ben eriþebilirim geceye
Ne de sen kavuþabilirsin gündüze…
Birbirimizi hiç görmedik!
Ama bahane de deðil, engel olmak da kimin haddine
Varlýðýný bilmek avutamaz deli yüreðimi
Bazen isyan ederim
Yakýp yýkarým ortalýðý!
Sen de gece olarak baþkaldýrýr özlersin
Söndürürsün gökteki tüm ýþýklarý
Hüzünler baþ gösterir,
Þimþekler çakar ardý ardýna yüreðimizde
Yýldýrýmlar iner ruhumuza
Gök gürültüsünü andýrýrken beynimizdeki düþünceler
Yaðmur yüklü bulut oluruz bir anda
Gözyaþlarýmýzla saðanak halinde
Yaðarýz yeryüzüne gece demeden gündüz demeden…
Vazgeçemeyiz sevdamýzdan
Ben gündüzüm, sende gecesin iþte
Sonsuza dek birbirimizi göremeyecek olsak bile
Yakamozlar düþürürken denize benim için
Benden gitmiþ olsan da
Senin sevdalý kýyýlarýna ben gelirim
Soyunurum yokluðunu anadan üryan
Giyerim varlýðýný üzerime…
Merak etme…
Gelirim uykularýnýn derin ve sessiz anýnda
Varlýðýný bilmek bana yeter
Seni hiç görmesem de
Ellerini tutmasam da
Gözlerine bakmasam da
Sevdiðim kadýn olarak kalacaksýn bende…
/Gece ile gündüz gibi miyiz? Gece gündüze, gündüz geceye hasrettir/
Mustafa KARAAHMETOÐLU
26.10.2013/30.04.2015