MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Aşk Böyledir İşte
MUSTAFA KARAAHMETOĞLU

Aşk Böyledir İşte


Sen hiç dýþý etten örülü dört duvar arasýna girdin mi?
Ya da yumruk kadar hücrede kaldýn mý?
Adýna sevda mahpushanesi diyorlar.
Dört duvarlarla, sarmal dikenli tellerle çevrili
Dik baþýmýz önde
Gözü yaþlýlar geride
Ürkek adýmlarla kapýsýndan içeri girdiðimiz çile mekanlarý
Ardýndan “Allah düþürmesin” temennileri baþlar
Aþk böyledir iþte…

Yalnýzlýða mahkûm ettin beni
Yüreðinin derinliklerine hapsettin sevdamý
Öyle ya sadece sevdim “suçlu” damgasý yedim
Mahpusluða aklým ermez
Avluda gördüðüm gökyüzüne de
Umutlarým tükeniyor bir bir
Bilmem kaçýncý yýl dönümündeyiz
Kutlayamadýðýmýz kadar yaþ dökülür ranzamdaki yastýðýma
Hasretler özlemler senden yanadýr
Delice sevda da benden
Aþk böyledir iþte…

Hasret kaldým saçýnýn bir teline
Dokunmaya kýyamadýðým yumuþacýk tenine
Her an
Akþamlar geceye döner
Geceler her zaman gebedir gündüzlere
Güneþ hiç doðmaz hapis kaldýðým taþ duvarlar arasýnda
Özlemlerin can yakar
Aþk böyledir iþte…

Sen güneþtin, güneþin içindeydin ýþýl ýþýl
Aradým seni olmayan sabahlarda
Doðmadýn hiç, ama doðuma hazýrdýn
Hadi sar sarmala sevdamýzý büyüt ellerinde
Hasretlere gebe kalmasýn
Aþk böyledir iþte…

Karanlýk yalnýz gecelerimde gel düþlerime
Bir þeyler söyle
Özledim de
Hatta hasret kaldýðým mutluluðu anlat bana
Aþk þarabý yerine terini içir kana kana
Hadi durma bir þeyler anlat hiç bilmediðim
Hatta hiç duymadýðým bir þeyler olsun
Ama söylediklerinde daha önce çok duyduðum
Bir kelime bile yalan olmasýn!
Öyle bir þarký söyle ki hiç duymadýðým türden olsun
Ama tek bir notasýnda ayrýlýk namesi olmasýn
Aþk böyledir iþte…

Yetmez mi bunca çektiðim cefa bu dünyada
Sefayý eller sürmesin
Ömrüm harap oldu hazan mevsimlerinde
Ne olur boþ yere baharlar tükenmesin
Tükendim bittim ben
Kahrettim kendi kendime artýk yetti!
Hadi gel bana hiç duymadýðým bir þeyler anlat
Ama anlatacaklarýn masal olmasýn
Aþk böyledir iþte…

Burada zaman hep ayný anlamazsýn durmuþ sanki
Zaten sessizdir el ayak da hiç çekilmez
Baþýný kaldýrýrsan görebildiðin kadardýr gökyüzü
Kendi kalabalýðýnla yetinirsin
Bu yürek nelere alýþmadý ki
Zordur yalnýzlýk
Sen nereden bileceksin!
Bana çok zor gelse bile
Küf kokulu taþ duvarlar arasýnda da olsa yaþayarak öðrenirim
Asýl canýmý yakan sensizlik
Aþk böyledir iþte…


Mustafa KARAAHMETOÐLU
26.04.2015

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.