Ben Sensiz Neylerim

Ben sensiz neylerim.
Sen gittin gideli buralardan,
Bu ellerde deli divane,
Gönlüm hep kederli ve mahsun.
Gözlerim ufuklarý hep gözler durur.
Senden baþka tesellim yok ki...
Senden baþka yarama merhem yok ki...
Ey Allah’ýn Hatem’i!
Duy sesimi,
Duy ne olursun.
Bak periþan hallerimle kývrandým.
Yandým yandým bir yudum aþkýna kandým.
Ve ben yadellerde...
Gurbetin özümü zehirli ok gibi,
Deldiði yerlerde...
Ben sensiz neylerim.

Allah’a ne zorluðu olur,
Alemi bir þahsa doldurur.
Zati tecellinin mekaný,
Cümle velilerin sultaný,
Vesilenin makamý Efendim!
Misafireten gitmiþ olsan bile,
Sensizliðin hicraný,
Gönlümüzde çile.
Çadýrýn direði varken,
Sizler rahatsýnýz demiþtin.
Þayet yýkýlýrsa o direk,
Ne olur bilmem, demiþtin.
Ve bizler o direksiz,
Umutla beklerken geleceði,
Hem hüzünlü, hem gözleri yaþlý,
Ben sensiz neylerim.

Giderken sen aþkýna,
Bizler döndük þaþkýna.
Bir çok müjdeler vermiþtin.
Garipleri hep sevmiþtin.
Þüphesiz ki sen bir Hatem’sin.
Alem bunu böyle bilsin.
Nemrutlar isterse kabul etmesin.
Ezelde Hakk’ýn kandilisin.
Þimdi Hakk’ýn hanesinden,
Nazar ederken bizlere,
Özlemin kalbime vururken,
Ben sensiz neylerim.

Öyle bir daða tecelli etti ki Hakk...
Görülmemiþtir böyle hal mutlak.
"Seni kendim için seçtim" Hitabýnýn sýrrý,
Sende saklýdýr Efendim!
"Ben yeryüzünde bir halife yaratacaðým" beyaný,
Senin içindir Efendim!
Cümle peygamberlerden alýnan misak,
Senin içindir Efendim!
Ýlahiyatýn merkezi,
Zatiyyet hazinelerinin haznedarý,
Sendin Efendim!
Müjdelenmiþ Muhammed Mehdi bile,
Senin rehberliðinde yürürken,
Son zamanýn zayýf biçareleri,
Himmetine muhtaçken,
Ben sensiz neylerim.

(Bursa-Aðustos 2014)

Aydýn ÇETÝNER
Sosyal Medyada Paylaşın: