Bir çocuk var içimde, Hiç büyümeyen, Hiç büyümesini de istemediðim.. Çeliþiyorlar bazen, olgun kadýnla.. Kadýn bu... Kah gözyaþlarýný kullanarak, Kah dýrdýr ederek, Galip geliyor, doðanýn kanunu bozmayarak. Üzülüyor çocuðum, boynu bükülüyor. Kýrýlýyor, Baþýný okþuyorum, Ruhunu okþuyorum, Öpüyorum saf yüreðinden.. Üzülme çocuðum, elbet senin günün de gelecek.. SD
Sosyal Medyada Paylaşın:
Matmazel Zarife Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.