Hilkat Garibesi
Sebepsiz yalnýz kalýþlardýr her nefes alýnan gün
Sükut-u hayale uðramýþ kaldýrýmlarda
Ve üzerinde ýslak adýmlar
Þimdi anlatsam konuþamadýklarýmý
Neye yarar?
/Sen tanýrsýn beni aslýnda
Ucu kýrýk bir kalem,
Yarým yamalak doldurulmuþ sayfalar
Belki de bir kaç bakýþlýk tebessüm
Benden geride kalanlar.../
Her aþk gibi
Dün ardý
Belki asýlsýz...
Her kadýn gibi benim de bir hikayem var...
Kendimi ihbar ettiðimden beri
Öldürülen k/adýnlýðýmý kusuyorum
Ilki deðildim
Çocukça bir teselli
Lakin sonu olmaz bu cinayetlerin
Faillerim belli
Kaç kere ölür bir insan hayatta?
Ben sayamadým...
......Aslýdýr þiirin......
/Düðün alayýnda kanlý gelinlik
Yok edilmiþ hayaller
Infazýdýr gencecik ömürlerin
Acýmasýz cinayet deðil mi ki bu?
Hayalsiz bir hayat.../
Ölûme de alýþýyorsa insan
Yaþamak niye var?
Hayallerim düþtüðünden beri
Yaþamýyorum...
Kadýn gibi yaþamaktý masumca dileðim
Kadýnlýðimdan yalnýzca adýmýn kalacaðýný bilmiyordum
Bana öyle bakmayýn ne olur
Ben de çok güzeldim bir zamanlar
Ucube olmadým hiç ben
Mutsuzluk özümde deðil
Kararan gözbebeklerimin miladý var...
/Kadýnlarý öldürmeyin artýk.Onlardan geriye sadece adlarý kalmasýn.Her insana verilmis yaradýlýþ hakkýný býrakýn da onlar da kullansýn.Insan gibi yaþamak tüm çabalarý.../
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.