Gel ey sevgili! Ýçime doð... Ýçime doð ki, Ben öleyim. Sen doðduðunda, Bir Güneþ gibi... Ben diye bir þey kalmasýn ortalýkta. Gel ey sevgili! Ýçime doð...
Karanlýk olan gecelerim, Seninle aydýnlanacak benim. Ve ben... Susamýþ birinin, Çöllerde su aramasý gibi, Bir kaðýdýn suya düþtüðündeki, Islaklýðý gibi... Bir katrenin deryaya düþtüðünde, Kaybolmasý gibi... Ben sende kaybolacaðým. Gel ey sevgili! Ýçime doð...
Perdelerim aralansýn, Varlýðým paralansýn. Katreler ummana dönsün Aydýnlatsýn dört bir yaný. Bir deniz fenerinin, Gemilere yol göstermesi gibi, Gel ey sevgili! Ýçime doð...
Sen doðunca, Ateþler výz gelir bana. Sen doðunca, Kederler gül gelir bana. Sen doðunca, Seraplar hakikat olur bana. Senin kokunu koklayayým, Ben kana kana... Gel ey sevgili! Ýçime doð...
Sen içime doðduðunda... Her geçen günüm Bayramdýr bana. Benim gören gözüm, Söyleyen dilim, Ýþiten kulaðým, Tutan elim, yürüyen ayaðým Olman ümidiyle... Gel ey sevgili! Ýçime doð... Aydýn ÇETÝNER(2014)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aydın Çetiner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.