Belki kervanlar yürütemedim yüreðine
Olmadý belki kalbimden baþka sunacaðým
Ýzin vermedin kurulayým ortasýna yüreðinin
Þimdi ben de can çekiþirken dilimde sözcükler
Hayata tutunmayý öðreniyorum sonbahar erikleri gibi
Oysa ne vardýysa içimde seninle tamamlamýþtým
Susturdun susuþunla dilimi
Ve akrep soktu yelkovaný
Ýnanamýyorum hâlâ içimden nasýl geçip gittin
Tükettim tükenmez sandýklarýmý
Yakacaðýný bile bile
Bile bile yanacaðýmý
Bir daha böyle sevemeyeceðimi bile bile
Islanacaðýmý bile bile
Kýyamayýþlarýma kýydýn ya
Çýkar aklýndan göðsünü gere gere
Ben
Ben unutmayacaðým
Ha belki bir an bir öfkeyle unuturum
Zaman geçtikçe
Bildiðini ben bilmesem de olur
Gördüðümü sen görmedin ya
Gün senin günün
Devir senin devrin
Ben tattým ya o duyguyu
Buluþtu ya gözlerim gözlerinle
Sevmeni beklemiyorum artýk
Uzaklaþtýn baðlanmaný arzuladýkça
Dilin olur konuþamazsýn
Elin olur tutamazsýn
Dokunamazsýn
O zaman anlarsýn gözlerin ne iþe yaradýðýný
Diyeceðim o ki
Beni unuttuðun yerde
Anlayacaksýn unutulmak neymiþ
Ve beni öldüðüm akþam anlayacaksýn