Hýrçýn çocukluðum tekrar baþýma bela dolanmakta,
Bugün yeni bir hikayeye baþlamak lazým.
Neyse üzerine fazla da söylenecek ne kaldý,
Hangi enkazýn üstüne ev dikebildik ki,
Þimdi kazmaný küreðini toplama vakti.
Yangýnlarýna su serp yeniden ,ufkunu rüzgara sal.
Ayaklan yine,yeni bir günün kahramaný olmaya deðecek kadar,
Dürüst olmadýn mý kendine ?
Hiç duymayacaðýn yerlerden konuþmak,
Göremeyeceðin yerlerden düþmek,
Tanýmadýðýn sokaklarý gezmek gibi yokluk içinde.
Yine kalbim kýrgýn ve simsiyah ,renkler küskün
Artýk biraz sükut ,melekler terketti sanki beni.
Dön ardýna ama yüzüme bakma ,açma gözlerini,söndür.
Dök kelimelere ,deþ beni,yok et yürü git yavaþça,
Bulma beni ,kaybolacaðým yüreðinde.
Yangýnýn da ve heryer ateþ ,alev alev kavrulacaðým,
Tutkumu süpür al içine ,heryer har.
Düþünceler hayal ,hayaller suspus,
Ne kaðýtlar kaldý bembeyaz ,ne kalem artýk mavi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.