Şimdi Git ve Ardından Unut Beni
Þimdi sen git, giderken ardýna bakma sakýn
Ne hasretin ne zulmün; ölüm bana çok yakýn
Aðlasýn þimdi Yûsuf Züleyha’nýn yâdýna
Biz ayrýldýk, dostlarýn ersinler muradýna
Sen aðlama ne olur Mecnun aðlar yerine
Sakýn halel getirme o masum kaderine
O güzel gözlerinin parýltýsý sönmesin
Kerem yanýp kül olsun ama Aslý dönmesin
Ben zaten zulümlerin gergefinde büyüyen
Býçak sýrtýnda deðil tam üstünde yürüyen
En aðýr darbelere tahammül edebilen
Gözyaþýný gönlüne akýtýp gidebilen
Vuslatlara deðil de hasretlere yar olan
Yari aðyar saymayýp yar için aðyar olan
Güneþler ülkesinde gün görmeyen çocuðum
Bataklýk ortasýnda bahtsýz bir tormurcuðum
Ne kadar çýrpýnýrsam o kadar batýyorum
Kimselere deðil de ben bana çatýyorum
Þimdi git hatýrlama ne olur unut beni
Sen herzaman mutlu ol ve öyle avut beni..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ertuğrul Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.