ruhuna Fatiha

karaladým kendimi aþký unuttum yorulmuþ
bedenimi bile inandýramadým yalnýzlýðýmda olduðuma
kendime umut aþk derken zaman aldý beni benden düþlediðim þeyler
yarý yolda býraktý beni ben bile tanýyamadým aynadaki yüze
anlatýrken kendimi Teninin içindeki pencereleri acýk
unutmuþum kendimi seyrederken gözlerinde bir köþede
yalnýzlýðým çökmüþ yorgunluðunu atarken bense
bendeki beni sorgularken bensiz olduðumu fark etmem
ve ruhumun uzun yolculuklarda tükenip dinlenme yerinde
beni beklerken gözlerimin ucuyla baþ ucumdaki beni
görüyorum ruhuna Fatiha
Sosyal Medyada Paylaşın: