Cilve, Eda’ya yabancý, periþan olan kiþi Göz yaþý hiç dinmeyen, ümitsiz garip saki Suskun sesler üzüyor, kapatýyor güneþi Keder, üzüntü, acý , benim yanýmda neki
Düþümcem, arzum seni, þem, ýþýða davettir Duygular da ki sýrra, adaylýk maharettir Her gelen baharlarda, yaðmurlar merhamettir Huzura yaban gönül, öyleki hep müþteki
Hâk’ka giden ýþýk ki, bal þerbetidir sana Ýlmin sahralarýnda, tutuþ sevdadan yana Nefs, savaþýný kazan, ödül mutlaka sana Geçici Dünya deðil, cennettir inan baki
Bu gönül yorgununa, savaþ diyorsun þevkle Kutsal topraklarýmda, dolaþ diyorsun aþkla Güneþ nur olur tanda, nizamdýr gelen akla Bu bedbahtý aydýnlat, iman sarsýlmaz beki
Issýzlýk ummanýnda ,bu gönül huzurdadýr Hayr içindir duasý, yaratana arzdadýr Rahmandan uzak olan, kayýpta arazdadýr Ýman ipine sarýl, gel kurtul, demem o ki
Rahman,Rahim sensin Râb,övgüler hep sanadýr Dudakta muhabbetin, hep rýzandan yanadýr “Rabbin kim dendiðinde”, korkum hep o an’a dýr Akýl bir, Allah birdir, hiç bir, olur mu iki
Lüzumsuz’um bu beden, besmeleyle þükürde Secdede dursun ruhun, dilin ise zikirde Kulluk yalnýz Hâkka dýr, her dem ayný fikirde Affet n’olursun ya Râb, sapýtýrýz ola ki
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.