YORGUNUM !

Yorgunum hancý, yola durmaktan mý?
Sevdadan kaçmaktan mý bu sancý...
Bilmiyorum…
Bedenim tenime aðýrlaþtý…
Ömür mü yaslandý kapýya,
Yoksa?
Kalp mi vuslata hazýrlandý…
Bilmiyorum...

Cismim yoruldu belki taþýmaktan kefeni
Anladým hadi onu diyelim ki,
Bu yoldaþ ruha ne demeli…
Bilmiyorum.

Bilmiyorum dedim hancý,
Yorgunum,
Sözlerime bakma sen, gözlerim diyorum,
Yorgun diyorum...
Adýn hancý deðil mi senin?
Kaç ömür yakmýþý misafir ettin iyi bilirsin,
Yok, muydu bir nasihat, sorup söyletseydin.
Neden susuyorsun?
Anladým hancý,
Ya bana söylemiyorsun,
Ya sende bilmezden geliyorsun...
Nedir bu halin hancý kime sitemin,
Kaç gemiler yaktým, ne fýrtýnalar atlattým da,
Ben böylesi öfkeyi nil’de bile görmedim…
Anladým tamam hancý,
Sende bilmiyorsun...
Vazgeçtim.
Tamam söyleme,
Sorduðuma da beni piþman etme!
Bari þuradan bir çay ver de,
Kendimize gelelim.
Alaca karanlýkta kalkýp birlikte dua edelim…
Gün doðar elbet bize soracak deðil ya,
Sen kendine saklanýrsýn,
Bizde yine yollara
Bil artýk hadi bil sende…


Zehra Asuman

Sosyal Medyada Paylaşın: