ey ben insaným deyip de müsveddeliðini bile yapamayanlar
sahi sizin neyiniz de var nerenizde de barýndýrýrsýnýz o insanlýðýnýzý
kalbi yapýnýzýn neresinde var ki insanlýktan bir iz
tüm deðer yargýlarýný o bu þu ve dönmeler ayak altý kirletirken
hani senin dilinden düþmeyen o azametli demokrasin de nerede ikamet etmekte
hani senin o çoook muhteþem dediðiniz emsalsiz medeniyetiniz
hani çaðdaþ toplum dediðin ögelerin nereler de seyri sefa eylerler
geri kalmýþ zavallýlarý öldürüp yakýp yýkmaktan baþkaca ne ve neyi yaparlar
Afrika da ki kemik yýðýnlarýný artýrmak deðil midir tek gayeleri
nerede o dosdoðru dediðiniz adaletiniz
nerede kaldý ortalýk da görünmeyen o vatan millet bayrak anlayýþýnýz
her yanýmýz da fitne fücur hasutluk dans ederler
her tarafýnýzda da hýrlý hýrsýz arsýz ve hayasýzlar
ve ýrz düþmanlarý adice cirit atýp da tutuyor
sanki hep kardeþlermiþ gibi de kol kola geziþ de dolanýp da duruyor
peki sen ben biz sizler onlar ve bizler de kimiz
ve siz biz onlar da bu iþlerin de nerelerin deyiz
hani nerede ar edep haya saygý sevgi namus birlik bütünlük anlayýþýn
daha sen anana babana eþine dostuna kýzýna akraba ve çoluk çocuðuna bile
sahip deðilsin ki kendi özüne de sahip oluyorum diye bilesin
bir bak þöyle etrafýna da
g
ö
r
kimin eli kimin cebinde hiçbir þey belli bile deðilse ne dersin
hayýr hasenat iyilik etmek insanlara saygý sevgi beslemek o kadar zor mu ki
bir þirket kurup da idare etmekten de daha da mý zor
yoksa insan hayatýný kurtarmak koruyup kollayýp da gözetmek
silah üretip pazarlamaktan daha da mý zor
imar etmek aðacý yaþatmak tabiatý sevgi içinde korumak
atomu parçalayýp da yakýp yýkmaktan daha da mý zor
ki hep kan
ki hep zulüm
ki hep de her vakit çýkara dört nala koþup da durursunuz
geçmiþimize dönüp de iyice bir bakýn
o þan þöhret ve üstünlük nerede neyle nasýl elde edilmiþ
aile yapýsý sevgi ve saygý anlayýþýna da bak da gör ki anlayasýn
geçmiþine dön ki yüzünü
biraz atalarýndan insan olabilmenin feyzini alasýn
þu anki betonlaþtýrdýðýn evlerin içi de dýþý da soðuk mu soðuk
cansýz duygusuz kör bir dört duvar san ki
her yanýyla saðý solu sobe aysberg daðý gibi
buzuldan yapýlmýþ sanki
devamlý da radyasyon yayan bir beton kütlesi
kendi özüne bile faydasý yok kendini dahi ýsýtamýyor ki
seni baðrýna basýp da ýsýtabilsin
içimizi dýþýmýzý yozlaþtýrýp ta buzula çevirip duruyor gönlümüzü
her yönümüzle hissizleþdik
söyle ne ve kimin bunlar nerde doðdu bu biçimsiz biçim
vicdanlarýn esamesinden artýk bir zerrecikte kalmadý
varsa da yoksa da her bir þey aile içinde de çýkarlarýn için
her türlü huzuru bulduðumuz o eski evlerimiz böyle miydi ya
üç nesil bir arada huzur ve mutluluk içinde birlikte huþuyla yaþardýk
ruhumuzu okþayan o cumbalar da ne mutlu umutlar doðardý
alt katlar çoðunlukla taþtan olup hizmet odalarý kilerler ve ahýrlara
bahçenin avlularý çoluk çocuða huzur aþýlardý
su savaþý yapýlan mermerden iþçilikli havuzuyla
üst katlarda sofa sofaya açýlan geniþ ve ferah odalarýyla
birlikte abdestlikler yer alýr
içte ise yüklükler dolap içlerinde banyolar niþler yerli divanlar ve ocaklar
bazýlarýnýn içinde ise mermerden yapýlmýþ süslü havuzlarý bile vardý
zengin süsleme sanatýna ise tavan ve duvarlarda da ustalýðýn tüm hünerleri sergilenirdi
bahçesinde çardaðý ile rengarenk çiçek ve aðaçlarýyla
cumbalar dar uzun pencereler kepenkler kafesler ve kuþlar için kuþluklar’ý barýndýrýrdý
görkemli çatýlarý o ihtiþamlý geniþ iþçilikli saçaklarýyla
taþ ahþap veya kerpiç tendi yapýlarýmýz
kýþlýk kilerler’i bile vardý küp küp bol erzaklarýyla bir kýþ boyu da yeterdi
birde bizi huzura çaðýran cümle kapýsýnýn muhteþemliði vardý
erkeðe ve kadýna ayrý ayrý ses veren bir çift tokmaklarýyla
içine girdiðimizde huzur bulduðumuz sedirli ve ýsýnýlan tandýrlý odalarý ile
tahta kaplýydý yer tabanlarý içimizi ýsýtan sýcacýklýkta
odun ocaðýnda piþerdi dedemizin hopurdat arak içtiði o mis gibi kahveler
daima azýmýza çok þükür çoðumuz azalmýþ olsa da her an þükrü haykýrýrdý diller
insanlarýmýz da týpký evleri gibiydi sýmsýcak iyi kalpli sevecen ve vefalý
kadýnlar ve kýzlar cumbada beklerdi eþ baba ve dedelerinin geliþlerini
ilk onlar açardý boyunlarýna sevinçle sarýlacaklarý büyüklerine kapýyý
evlerin her bir tarafý saygý sevgi þefkat ar edep haya kokardý misler gibi
ayýp denilen bir þeyleri barýndýrýrdý o saf yürekleri
evin kendisi de týpký insanlar gibiydi onun da bir kalbi vardý
kalbi gel gel diye de atardý
þimdi ki evler gibi ölü deðildi capcanlýydý
insanlar insanlýktan çýkýnca onlar da o zaman bir bir öldüler
oysa þimdi sopsoðuk oldu her bir þeyimiz üþüyüp de duruyoruz
ne bir dost kaldý ne bir yaren
kendi baþlarýna giden baþý boþ bir merkepler sürüsü gibiyiz
ne zaman ki biz özümüzden koptuk iþte o an
esir olduk medeniyet denilen tek diþi kalmýþ canavara
o vakitlerden beridir ki insanlýktan çýktýk
dost hýsým akraba sevgili komþu ve arkadaþtan olduk mu hep kaçar
çýkarlarýnýn ipi boynunuzda dolanýr durur insanlýktan habersiz
þimdi bize sayenizde dost veya sevgili dediðimiz tek kara toprak kaldý
çok þükür ki sizin gibi satýlýk olmadýlar olmadýk daha çýkarlara
özlerine yaratana baðlý olduklarý için de ilelebet sahipler
analarýmýz gibi bizleri þefkatle
baðrýna sevgiyle ve hasretle basacaktýr kabirler
sýmsýcak çýk duygularýn içinde de
sarýþ da hiç de düþünmeden tutup da sarmalayacaklar
ya sizler
kabirden itibaren neleri göreceksiniz acaba…
(18.04.2015) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!