Anla be Kalbim
Ýki kiþilik bir suskunluk yaþýyorum bugünlerde
Kime gitsem ya da
Kimden gelsem hep yalnýzlýða varýyor ruhum
Uzun bir yolculuk diyorum içimden
Bir anlamý yok giden olduktan sonra ben
Yine yalnýzým yine yalnýz
Zaman diyorum geçse de þu zaman
Benden geriye ne bir þey kalsýn ne de bir an
Olmaz biliyorum ama istiyorum
Bugünlerde yalnýz olduðum bugünlerde
Ben hep istiyorum
Ekþi bir tat varsa hep aðzýnda
Yelkovan býrakmýþsa akrebin peþini
Ufuk ruhunda kýzýllaþýyorsa
Ve kalmadýysa kendine tahammülün artýk
Anla be kalbim
Kapýnda bütün kasvetiyle yalnýzlýk
Birileri varken hep bir yerlerde
Sormayayým da ne yapayým söyle
Sen neredesin sen nerede?
Kuytularda mýsýn?
Yoksa kendini bulmaya çalýþýrken
Kaybolanlardan mýsýn?
Söyle bu yalnýzlýk niye?
Artýk kýrýlmayý da geçtim
Gelip geçenler
Býraktýysa kalbini yýrtýk pýrtýk
Ve yaralarýn dikiþ tutmuyorsa artýk
Günler süslüyorsa kederini
Ve ruhunun mehtabý küsmüþse geceye
Anla be kalbim
Yalnýzsýn bundan sonra hep yalnýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sinan çetintürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.