Çınar Yaprağı

Usul usul bir saða bir sola
Çýnar aðacýndan düþtü çýnar yapraðý
Tam deðecekken topraða
Bir rüzgâr kattý tozu dumana
Bir kudretle yükseldi
Bir bir geçti çýnar aðacýnýn dalýný budaðýný
Ayrýldýðý dalýna vardýðýnda
Nispet yaparcasýna
Bir döndü ki semazen misali
Sonra yoluna devam etti
Göðe bir adým daha
Ve artýk geride çýnar aðacý
Demek ki mümkünmüþ
Bir yapraðýn
Dalýný budaðýný aþmasý
Bulutlar yakýndý ve rüzgâr þiddetli
Nasýl da unutmuþtu
Bir rüzgârýn karekökü olduðunu
Her çýkýþýn bir iniþi de olacaðýný
Rüzgâr yeter dedi ve dindi
Bir ileri bir geri
Bir ters bir düz iniþteydi çýnar yapraðý
Yavaþça kondu bir kaldýrým taþýna
Bir çocuk peyda oldu köþenin baþýnda
Altýnda bisikleti
Selesinde malum yerleri
Ve ayaklarý döndürür hýzla pedallarý
Kazanmýþtýr rüzgâra sahip olma yetisini
Bisikletin tekerlikleri
Bir hengâmeye kapýldý iþte
Yine bizim çýnar yapraðý
Bir karýþ iki karýþ
Ve artýk havanýn boþluðunda yol alýr
Kýsa da olsa yolculuðu
Az öteye bir kibirle yerleþir
Araba yolunda
Bir arabanýn çamurlu tekerine yapýþýr
O hür gezmeler nerede
Mahkûmdur þimdi çamura ve yere
Þimdi parçalanmakta
Toprak ananýn
Öksüz çocuðu
Aðlar da caný yanar
Ve söver söver de söver
Nereden çýktý bu sonbahar
Ve dost deðil düþmanmýþ bu rüzgâr.

Sosyal Medyada Paylaşın: