Anadolu Çocuğuyum

Edirne’den Kars’a kadar, Cennet misali yurdum var
Balkanlardan Türkistan’a, her taþýnda hatýram var.
Ezelden ebede kadar, her çaða bir mühürüm var
Ýnsanlýða yol gösteren, Anadolu çocuðuyum.

Dedem Korkut Masallarý, epikleme destanlardýr
Göklerin güneþi varsa yeryüzünün dolunayý;
Kaþkarlý, Ahmet Yesevi, Hacý Bektaþ, Mevlana’yla
Yunus gibi ahtý güzel, Anadolu çocuðuyum.

Yaradan’ýn inayeti; onca diyarlar gezmiþim
Güzel Türkçe’m lehçe lehçe; erenlerden icazetim.
Ýþim olmaz -izmlerle, kitabým, kitabelerim
Karanlýklardan müptezel, Anadolu Çocuðuyum.

Fetihlere baþ koymuþum, neyleyim, köþkü, sarayý
Bahar yaðmurunda geçtim, alperenlerle Sina’yý.
Rehberim Hak’kýn Resul’ü, hedefim kýzýl elmaydý.
Hadislerde bahsi geçen, Anadolu çocuðuyum.

Yenilmez armadam vardýr, Akdeniz, Prevezede
Anýt anýt adým vardýr, Baðdat’ta, Nazlý Budin’de.
Tükenmez miadým vardýr, her sahada, her vakitte
Lisanlarda darb-ý mesel, Anadolu Çocuðuyum.

Yaylada sürü peþinde, reçine kokar sakýzým
Tarlada, iþin baþýnda, ter kokar, gömleðim, baðrým.
Kýna gününde, düðünde, gül kokar kýzým kýzaným
Türkülere hayat veren, Anadolu çocuðuyum.

Daðlarý duman alýnca, gönlüm galeyana gelir
Harplerim yaman olsa da, özüm gamalý deðildir.
Dünden yana alným açýk, soyum insan-ý kamildir
Mazlumlara kanat geren Anadolu çocuðuyum.

Emperyalizmin kisvesi, yüklü sermayesi varsa
Hepsinin cüssesi kadar, Çanakkale’nin sesi var.
Mehterim, marþlarým çalar, yazýlý destanlarým var
Atatürk’ü candan seven, Anadolu çocuðuyum.


Ömer Çelik Samsun 2009
Sosyal Medyada Paylaşın: