Hep siyah beyaz resimler çizdim, gri rengi hiç bilmedim, güneþle ay arasýndan geçtim, yoruldum kaldým çoðu zaman ufuklarda... gemiler kalkýyordu bir bir, iki adým atsam yetiþirdim, tutardým hayatýn bir ucundan bende. belkide... ama yüzmeyi bilmeyen hayallerle uçulmazdý da, ancak düþerdim keskin uçurumlardan, kýyamadým bembeyaz düþlerime, boþ verdim... yürümeyi seçtim bende, kendi kendimle, Ýþte öyle ! Zehra Asuman
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zehra Asuman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.