Ne zaman hüzne gebe bir bulut görsem Yaðasým gelir çorak topraklar baðrýna Ne zaman ufka doðan güneþi seyretsem Güller goncalanan gül yüzün gelir aklýma
Aþk ölümsüzdü belki de Ebedi yaþamlara sýðdýrabilseydik eðer Biz eksik kaldýk Oda vuslatý haram kýldý bize Varsýn Kýrýlsýn uzak kentlerin ayaklarý Varlýðý yokluða tercih ediyorsa eðer Gecikilmiþtik her hikâyenin sonunu yazar Sevmekten yorulmuyor da insan Geçmeyen vakte sýðdýrýlmasaydý sevmeler
Devri âleme kurulu saatler vuslatý teðet geçer sevgili Belikde aþk Siyahla beyazýn yansýmadýr Kimbilir:? belki de Yetim bir çocuðun ana þefkatine aðlayýþý
Vasiyetimdir sana Gizi sukut yakarýþlar içiriyorken zaman Kör bir kuyunun serinliðinde tut beni Uzanayým kirpiðinin kuytusuna Sýkýca örtün üstüme Üþümeyeyim yokluðuna.
Can Cezayir Aydemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
_SUSKUN_ŞAİİR_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.