NÂCİYE VÂLİDE HANIM

( D. 1919 – Ö. 2005 )

Hem yokluðu, varlýðý ikisini de gördü
Bir adý Hacý Hâtun, diðeriyse Vâlide.
O, ayýn ýþýðýnda kirmenle yün eðirdi
Bir adý Hacý Hâtun, diðeriyse Vâlide.

Hem gelene/gidene hizmete o alýþtý
Hânesin dergâh etti hem piþti hem geliþti
Daðda, kýrda, bayýrda hiç durmadan çalýþtý
Bir adý Hacý Hâtun, diðeriyse Vâlide.

O, öyle ki zamanýn kadýnlar seyyidesi
Herkese örnek oldu duyulmaz yüksek sesi
Beþi kýz, beþi oðlan; on çocuðun annesi
Bir adý Hacý Hâtun, diðeriyse Vâlide.

Garibe, gurabâya; olmuþtur bacý, kardeþ
Bazen gözünden akar siyim siyim birden yaþ
Ne mutlu ol hâtuna Osman Hulûsi’ye eþ
Bir adý Hacý Hâtun, diðeriyse Vâlide.

Her kim ki yâd ederse onu hayýrla ana
O olmuþtur her zaman öyle ki Hak’tan yana
Kolay olur sanmayýn Hamideddin’e ana
Bir adý Hacý Hâtun, diðeriyse Vâlide…

16/04/’15
Hanifi KARA


Sosyal Medyada Paylaşın: