AVBANU ŞİİRİ

su prensesi





parantez içinde ikiz anlamlý gece
boþ kareleri siyahlar doldurmuþ
denizin laciverti
yakýn zaman çizgisi üzerinde

...

her ne kadar kandýrýlmýþ olsa da kent
düþük yapmýþ yalnýzlýklarýn arasýnda
kavgayla düþlüyorum seni

pencerede yorgun uzaklara bakan
mektupsuz bir kadýnda gördüðüm
o anlamlý acýyý kavradýðým için
suç deliline ihtiyaç duymuyorum
afiþler boyu yazdýðým imla hatalý aþk
kendimi sana ihbarýmýn tutanaðýdýr

bardaðýma dolgun kýzýl düþler
çayýn taze gözlerinden döküldü
tütünlü gri öksürmelerle
derin nefes aldýðým havada
sesinin kokusunu çektiðimi bilmelisin

kapýnýn eþiðinde hayali adýmlarýný
aklýmýn ahþabýnda yürütüp
odanýn derin kavuþmasýna getirmek
adamlýðýmý hatýrlattý
ki her düþtüðünde
elinden tutup kaldýrmak
göz aðaçlarýma tuzlu yaðmurlarý
kana, kana içirmem demek

yýrtýlmýþ pankartlarda
eðri büðrü düþmüþ harflerle
onca insanlarý severken
yüreðimden seni gösterip
iþte
sizleri bunun kadar seviyorum deyince
içlerindeki çocukla sevinmeleri
nasýlda koþturuyor ruhumdaki kentleri

yok
hiç alýþmadým sana
ezberlemek
sýðýntý olmak bildik aþka
ben seni kimsesiz sevdim
zeka seviyesi deli bir aklýn
uçurtmalar salmýþ göðünde yani

hani kar kuþlarýndan öte
buzul çaðý kavramlarla
etime, etime basarken dondurucu özlemini
uyanmamýþ mevsimlerle karþýlaþtým
eylül dedim
temmuz dedim
þubat dedim
nisan dedim
hiç hesapsýz
doðaçlama, bilmedik

tanýdýk resimler beklemedim hiç
yabancý haliyle fotoðraflara baktým
sahipsizler dükkanýnda
camekanda duran tozlu suretlerde

nasýl kaybettim kendimi bilmiyorum
hiç aramadým zaten
bildiðim tek þey
hep sende olduðumdu

limana her uðradýðým vakit
gömülmüþ gemi cesetleriyle
raký kokusuna batmýþ balýkçýlar
martýlarýn þarkýsýna aðlýyor
cebimde sana dair ne varsa
kýrýk ayaklý masaya koyup
baðdaþ kuruyorum gözyaþlarýna
kimsenin kimseden beklentisi yok
paramparça hatýralar karþý kýyý
ortasýnda dýmdýzlak acýlarýyla
Ýstanbul bakýyor yedi gözüyle
sonra toparlýyorum senleri
bir aþkla cebime koyuyorum
usul daðýnýk bütün herþey
sýrtýmýn yanaðýndan öpüyor

bitmek kusurlu bir ölümdür

ben asla bitmedim sevginde
bulutlarda armoni renklerle
yeraltý sözcüklerle düþledim seni
þiirler yazmak þairliðim deðil
olur olmaz sana sevdalanmam

kanýksadým çýraklýðýmý
en usta aþklarýn kanamasýyla
çoðul oldum iþte sana
tek baþýma kalabalýk sevdim
tarih öncesi kadar
tarih sonrasý bir ömür iþte

baþý bozuk yanlarýyla
sevdan bende
bir sendir
iki sendir
üç sendir

...

bilmiyorsun
yüzyýllardýr saçlarýnda saklanýyorum
sakýn tarama sevgili
düþmekten deðil
kokuna hasret kalýrým diye korkuyorum






Sosyal Medyada Paylaşın: