BAŞINA BELA OLURUM

Düþüncelerimle yargýlama
Tohum um topraða düþer
Filizlenir, yeþerir, kök salarým, çoðalýrým
Düþündüklerim davacý olur
Baþýna bela olurum.

Sen mi bizi sattýn cellada, canilere
Sen mi ispiyon ettin yarýnlarýmý
Sen mi balçýklaþtýrdýn demir kapýmýn anahtarýný
Sen mi yazdýrdýn kara betonlara adýmý.
Ben susmam, susarsam yer yarýlýr, kalemim deþifre olur
Zaptiyeler baþ gelemez mahpushane yurdum olur.
Düþüncelerimle yoðrulurum, çoðalýrým, baþýna bela olurum.

Sigaramýn dumaný genzime vurur, ranzada izi kalýr
Koynumda bir çocuk uyur, öfkelerim kudurur.
Ey, egemenler, pireler vicdaný esir geceleriniz le Mýsýr’a sultan olmayýn
Yeniden çocuk doðarým, çoðalýr çýðlýklarým
Gerçeklerim iðne ucu
Elleriniz zehir-e banar, ihanetler fikir hücrelerimde boðulur.

Dokunmayýn, dokunmayýn kalemime
Þehrimin sloganlarý hortlar
Masallarýnýz ürperir, masallarýnýz diz çöker yarýnlarýn önünde.
Öfkelerimin fitilini tutuþturmayýn
Ateþim göklere savrulur
Düþüncelerim dirilir, çoðalýrým, baþýna bela olurum...
Mehmet Güven- 15- nisan- 2015...

Sosyal Medyada Paylaşın: