Ne aðrýlar aðýrladýk, vicdaný esir gecelerde Canýmýz cehennem eþiðinde yarýnlara ikram Elime bir el uzat, yeniden doðsun yarýnlar Biz doðmadan öldük anne. Hani nerede, mavi benli üçüzlerimiz Hani nerede, yarýnlarý daraðacýna asýlan düþlerimiz.
Niçin doðduk? niçin yaþadýk? niçin ölüyoruz anne. Suya hasret, süte hasret, içimde bir kavga musallat Ekmeðime akrep banmýþ, topraðým kuzgunlara hasat Utançlý þafaklara karanfil dikelim, vasiyetim var çocuklara. Utançlý bir þafaktan, utanç sýz bir karanlýk daha aydýnlýktýr anne... MEHMET GÜVEN- 14- NÝSAN -2015...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şair mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.