Sessiz Sahilde Gezintiler ( Buluşma Zamanı )
Buluþma Zamaný
Sessiz balýkçýnýn
Ýçi içine sýðmýyordu
Gece öylesine sýcaktý ki
Sabaha kadar
Yataðýn içinde döndü durdu
Oysa gözlerinden uyku akýyordu
Kalktý
Pencereyi açtý
Derince bir soludu
Ve kendine sordu
Neredeydi bu insanlar
Nereye saklandýlar
Uyku tutmuyordu
Alaca karanlýkta
Yýldýzlarla mehtap
Yakmazlarla oynaþýyordu.
Güneyden de yosun kokularý geliyordu
Gün ýþýmaya baþlamýþ
Tam balýk zamanýydý
Aldý oltasýný sahile indi
Sahil her zamanki gibi sessizdi
Kumlarda ayak izleri aradý bir süre
Sonra fýrlattý oltasýný dalgalara
Hava öylesine sýcak
Öylesine sýcaktý ki
Denizden buhar çýkýyordu sanki
Her taraf
Bir sis perdesi içindeydi
Uzaklardaki iskeleden
Ve kumsalýn bittiði yerlerden
Birçok gözün kendisini izlediðini fark etti
Bir an meraklandý
Etrafýna bakýndý
Sonra sislerin arasýndan
Çýkmaya baþlayan insanlarý gördü.
Ýþte nihayet geldiler dedi.
Yüzlerindeki korku daðýlmýþ
Her kes birbirine kaybettiklerini soruyordu.
Ufka bakarak
Neler yaþadýklarýný anlatýyorlardý.
Çocuklarsa ne olduðunu anlamadan
Kendilerince oynuyorlardý
Bazýlarý istiridye topluyordu.
Sessiz balýkçý
Artýk dostlarýna kovuþmuþ
Ve neþesi yerine gelmiþti.
Gülümsedi ve eskisi gibi
Dalgalarýn üstünden atlayarak
Oltasýný ileriye doðru atýverdi.
Bu arada
Sislerin arasýndan çýka gelen
Bir yalnýz adam
Arkasýna bile bakmadan
Geleceðe doðru yürüyordu…
Çetin GÜNDAY
26.07.2012
Saat 17.20
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.