Sessiz Sahilde Gezintiler ( Kıyamet Sonrası ) Çetin Günday
Sessiz Sahilde Gezintiler ( Kıyamet Sonrası )
Kýyamet Sonrasý
Kýyamet sonrasý Tanrýçalarýn savaþý Günlerce sürmüþtü Denizin dibi Yeni bir dünya yaratmak için Tutsaklýðýn zincirlerini kýrmýþ Akdeniz’in gök mavisi sularýndan Dalga dalga Coþkuyla gökyüzüne uzanmýþtý Dalgalarda ki çýrpýntýda Yakamozlar þaþýrmýþ Kýyametin durmasý için Dua ediyorlardý
Nihayet fýrtýnalar dinmiþ Ýnce bir toz bulutu güneþi yutmuþ Alaca karanlýkta Mehtap hasret kaldýðý Akdeniz’in sularýyla buluþmuþtu Sessizlik dört bir yaný sarmýþ Ne sahile vuran dalgalarýn sesi Ne de cennetin bahçelerindeki Özgür kuþ sesleri yoktu artýk.
Kayalarýn üstünde oturmuþ Yalnýz bir adam Oluþum sonrasý Bu sessiz sahilde Açlýðýný gidermek için Yorulmuþ ve üþümüþ elleriyle Gündüzle gecenin buluþtuðu yere doðru Oltasýný fýrlatýyordu.
Her çekiþi bir umut Gözlerindeki açlýk ise balýk oluyordu Kendi kendine Yine de þanslýyým diyordu O mahþeri kýyamette Deniz dibiyle gökyüzünün birleþtiði anda O kýzgýn sulardaki balýk Ya ben olsaydým Diye iç geçirdi ve Yaþar mýydým acaba dedi.