Dün geceydi, Saati hatýrlamýyorum, Kullanmýyorum da saati zaten, Zaman diye bir kavram gereksiz o zamandan beklentisi olmayanlar için. Kalbimde bir aðrý ile uyandým, Ellerim uyuþmuþ, Kýþ ortasýnda kan ter içindeyim, Bu sefer dedim, Ulan bu sefer kurtulacaðým bu sefil ve lanet hayattan, Aramadým acil servisi falan, Ev desen yalnýzlýk ve karanlýktan baþka kimsem yok, Onlarda yanýmdaydý, Sonra o þekilde sabahladým, Gün doðdu yine ve aðrým hafiflemiþti, Olmadý, Olmadý yine lanet olsun.
Çok baðýrdým sana arkandan, Sesim yetiþmedi bir türlü, Sonunda sustum, Gelmeyeceðini bildiðin bir gemiyi beklemek gibiydi seni beklemek, Yaðmurda, Karda, Fýrtýnada, Çat Güneþ’in altýnda bir limanda, Bekledim, Gelmedin, Ya sesimi duyuramadým, Ya da sen týkamýþtýn kulaklarýný bana, Bilmiyorum, Artýk yoruldum, Susuyorum...
Ömer ERASLAN 13.04.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Eraslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.