Üþümek gibi seni sevmek, Sarýlsam, Yanýmda olsan, Ne bilim ya Sende sevsen, Geçer-mi? Bilmiyorum.
Sütlaç þekersiz, Kebap etsiz, Raký anasonsuz, Balýk rokasýz, Salata limonsuz, Ben ise sensiz, Olmuyor...
Bazen gitmek istiyorum, Þöyle baþýmý alýp gitmek, çook uzaklara, Kimsenin beni tanýmadýðý, Benim kimseyi tanýmadýðý, Kimsenin acýmý bilmediði, Benim kimseye anlatmama gerek olmadýðý, Öyle þahþahalý bir eve gerek de yok, Ýki göz, Sobalý, Ama deniz kokusu olan içinde, Ha birde kocaman bir resmin.
Bazen susmak istiyorum, Her þeye, Herkese, ve sövmek, içip içip sövmek, Yumruklamak duvarlarý, Sonra aðlaya aðlaya uyumak, Hani böyle hýçkýra hýçkýra, Ýç çeke çeke.
Bazen ise ölmek istiyorum, Kimse bilmeden, Çürüsün cesedim, Bitsin çektiklerim, Mezarýmýn taþý bile olmasýn, Ha olur sa da isim yazmasýn, mesela.. Kimsesiz Ömer Doðum: - Ölüm : 2013 Ruhuna Fatiha
Gibi bir þey iþte. Tek vasiyetim var, Mezar taþým siyah olsun...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Eraslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.