Deniz Fenerine Yolculuk/ Tebeşirler Seni Seviyorum Diyemedi
Meral Meri
Deniz Fenerine Yolculuk/ Tebeşirler Seni Seviyorum Diyemedi
Ne kaldý elimden geriye;
Ýki mezarlýk þekeri,biri pembe biri sarýyken...
Kaldý elimde hayýr dualarý,hayýrsýzlarý çaðýrýrken!
Kaldý kaldý,elimde kýrýk bir küp,þerefsizi öldürürken...
Kaldý kaldý,elimde gülen bir dedenin ninnisi,
Küçük pres yerleri öperken.
Boþ yapraklar þiirden uzakken.
Ne kalmadý ki elimde;
Kap dýþarý edilirken,
Ve tebeþirler seni seviyorum yazamamýþken...
Ne kaldý elimde,gözyaþlarým tozlu topraklara yaðmur olmuþken.
Ve birden gökkuþaðý göðü süslendiðinde,
Hastane koridorlarýnda umut ararken,
Küçük bir not kaðýdýna sevgiyle adýn düþerken,
Yaðmurlar yeniden çiselerken,
Arýtýlmýþ sularýn dibinde,
Bir bað bahçeye gidememiþken...
Kalýr mýydý elimde bir þey dersiniz,
Ay dolunayken?
Ve yol kenarýna fýrlatýlmýþ sevgilerle
Yol alýrken,ne haysiyetsizce gidiþ bu böyle,
Kapý dýþarý edilirken...
Meral Meri/ Deniz Fenerine Yolculuk/ Tebeþirler Seni Seviyorum Diyemedi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.