I
yeniden ve bir daha
bir yalnýzlýk sarmýþ seni,
gözlerinde kapkara bir bulut,
masmavi göklerde bir kanat sesiydin oysa.
yaprak gibi düþüyorsun gözyaþýnýn ýrmaðýna
dudaðýmýn çorak topraðýnda bir fidan kuruyor.
yumuyorsun gözlerini,
bir kentte yaðmur baþlýyor ..
uzun uzun yaðýyorsun üzerime,
avucuma düþüyorsun, sýkýyorum sýmsýký
ellerim kanýyor ..
ki yalnýzlýðýn,
her adýmýnda
sarýyor o masum gecelerini.
ýý
yeniden ve bir daha
bir hasret sarmýþ seni,
Bir rüzgâr, adý sen ..
acýlarýn kadar eski ..
uzun uzun esiyorsun üzerime,
hüznün tozlarýný savurdukça,
sývasý dökülüyor yeryüzünün.
sonra,
coðrafyasý deðiþiyor aþklarýn,
bir kentte kar baþlýyor,
gülüreyhan kokan ellerin üþüyor,
çiy olup düþüyorsun kirpiðime,
üþüyorum,
ve gözlerim kanýyor ..
ki hasretin,
vuslatýný düþlerinde vurmuþ
kanatmýþ o mahsum hayallerini.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.