Sen,
GÜNEY’ iydin bu aþkýn,
Ben ise KUZEY’ i.
Yoktu orta bir noktamýz,
EKVATOR’ dan baþka.
Ben hep üþüyordum YAMAÇ’ larýnda,
Hep UZAK DOÐU’ ndum.
Sen,
LABRADOR akýntýlarýnla
soðuttukça bu sevdayý,
benden uzaklaþýyor ve adeta
DOÐU’ yordun GÜNEÞ gibi
Ben ise,
ALÝZE rüzgarýna kapýlýp
BATI’ yordum bu aþkýn KUTUP’ larýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.