'ESKİMEYEN'

Hasretinden prangalar eskittim.
Ne sevdalar, ne aþklar
Bitirdim gönlümde
Zavallý yüreðime
Bir seni söz geçiremedim.
Bir bir seni saydý mevsimler,
Takvim yapraklarýnda yýrttým özlemi mi.
Kuytu bir yalnýzlýk sakladý seni avuçlarýmda.
Onca ayrýlýklarýn
Onca kalabaklarýn içinde
Eskimeyen bir sevdasýn
Þimdi sen düþüncelerimde.
Eskimedi sana ait yüreðimde ne varsa.
Tarifi olmayan bir direniþti
Sana biriktirdiklerim,
Koyu karanlýkta bile deðerken
Gözlerim gözlerime.
Þimdi aydýnlýk bir sabahta
Ama’yým sensizliðe.
Direniyorum yokluðuna nicedir.
Ayazý olmayan bir kýþ güneþinde
Göçmen kuþlarý getiriyor hasretini.
Yüreðim daðlanýyor,
Acýlarým parçalanýyordu.
Beni paramparça eden
Kýrýk dökük enkazýnla
Telafisi olmayan depremler yaþýyordu dünlerim.
Oysa...
Masum bir aþkla!
Masum bir sevgiyle!
Yeþertmiþtim seni hüclerimde
Gözyaþlarýmla sulamýþtým
Susuz topraklarýný.
Hangi þeytanla seviþti o alçak tenin?
Utanmadýn mý yüzün? utanmadý mý?
Sevgimi kirli bedenlere satarken.
Þimdi...
Ýhanetin gururuma teselli verip,
Yüreði avucumda olan ellerim
Hasretinle seviþirken,
Biliyorum;
Kahrolasý mevsimlerin yine sen kokacak.
Sonra eþsiz bir yalnýzlýk saracak alçak bedenini...

Selahaddin TEKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: