Sessiz Sahilde Gezintiler (Kıyamet Sonrası Sessizlik ) Çetin Günday
Sessiz Sahilde Gezintiler (Kıyamet Sonrası Sessizlik )
Kýyamet Sonrasý Sessizlik
Sabahýn Ýlk yorgun ýþýklarý Sessiz balýkçýnýn Yalnýzlýðýný paylaþýyordu. Yanar daðlar sönmüþ Fýrtýnalar dinmiþ Her zaman Mutlulukla dolaþtýðý sahilde Kimsecikler yoktu. Garip bir sessizlik içinde Dalgalarý dinliyordu.
Oysa Kýyamet öncesi Her gün gün batýmýnda Bu sessiz sahile gelir Dalgalarýn kum tanecikleriyle seviþirken Nasýl bir coþkuyla köpürdüðünü seyrederdi Dolunayda Denizkýzlarýnýn Yakamozlarla dans ederken Söyledikleri þarkýlarý dinlerdi Gündüzleri Kýzgýn kumlara Sere serpe uzanýp Güneþle kucaklaþan insanlara Ay ýþýðýnda tuttuðu balýklarý satmaya çalýþýrdý
Oysa þimdi Ne o güneþle kucaklaþan insanlar Ne de Denizkýzlarý vardý
Sessiz balýkçý Bir köþeye çekilmiþ Kendini dinlerken Ýçindeki fýrtýnalar dinmiþ Kimsesizliðinin hüznünü yaþýyordu.
Yüreðinde Bir yanda korku ve hüzün Diðer yanda da Yaþamýn kendisine sunacaðý Yeni umutlar beklentisi Gözlerindeyse Kýyamet sonrasýnýn sakinliði vardý. Hüzünle Beklenti arasýndaki çizgiyi Çok iyi biliyordu artýk
Delicesine Oradan oraya koþtururken Oltasýný her atýþýnda Belki diyordu Belki birileri takýlýr Çeker alýrým Ve bu sessiz sahilde Yalnýzlýðýmý paylaþýrým.
Çetin GÜNDAY 25.06.2012 Saat 17.57
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çetin Günday Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.