Yorgun Kirpiklerim Esiyor...
Özlemin herbir hücremi sardýðý bu canda
El açýp Yaradan’a seni dilediðim duâmda
Âþk ile seni zikredip durduðum dergâhta
Sevgilim kalbim ister seni her iki cihânda
Kýrýk tayfalarda býrakma beni artýk darda
Ýliklerimi aðlatýp durma Yakub’u dergâhta
Yanýk yanýk sýzlatma beni Eyyüb’i mizanda
Tut elimden çýkar beni bu aþk ummanýnda
Hakk’ýn huzuruna çýkacaðýz bu imtihanda
Nedir benimle alýp veremediðin bu canda
Hasretin sinemde hicrana döndüðü anda
Tut elimden Züleyha çýkar beni bu kuyuda
Yorgun kirpiklerim esiyor, hasretin kanýmda
Aþkýnla ömrümün ipini çektin dünya hanýnda
Kader bizi buluþturduðunda aþk kervanýnda
Sevgili gözlerine mecnun oldum çölü sahrada
Senden bana doðru essin, hüznün Arþý Alada
Tut elimden götür beni can pazarýndaki cellada
Bir kutlu aþk diye bilmiþken seni aþk dergâhýnda
Al kopar baþýmý, Ýsmail-i teslimiyet imtihânýnda
Uður Ali Ýmrân
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.