Sen (s.a.v), Ruh Kandillerine Efşânsın

Sanadýr bu hasret
Sanadýr bu davet
Ey gül kokulu Muhammed..

Sen âlemlere þan
Ruh kandillerine efþânsýn
Yüreklere inþirah ile nurefþân
Buhran olmuþ dünyamýza rahþânsýn

ve sevgili, hasretin sinemizde oldu el-intizar
Gel artýk ey kurak aþk iklimimizdeki gül ve lalezar

Sensizlik her dâim felekten firkat eyledi bu cana bizar
Gittin, nuru hülyan üzerimize çöktü, gönül oldu ah-û zar

Her dâim koyu hüzünler ardýndan senden bize düþtü ey gülzâr
Özlemin dalga dalga aþk ile kuþattý içimizi, iliklerimize hasretin sýzar

Gündüz kandilimizi her zaman siyah tülle örttü sinsi ufuklardaki duvar
Yokluðunda; dert tasa iklimimizde yeþerip durdu, aðlayan analar var

Ýndi üzerimize boranlar, hep kan renginde topraðýmýza düþtü kar
Yorgun kirpiklerimizde boðulduk, gel artýk ey vuslattaki yâr

velhasýl sevgili..
Yokluðun yüreklerimize ram ile intizar oldu
Dünyamýza dar, dilimize dildâr, kalplere bizar oldu

Sevgili, vuslatýnda;
Kalpler aþkýnýn kýyamýnda seyrân ile cezbedar oldu
Özlemin;
Ondört asýrdýr gönüllerde yanýp tutuþan tebar oldu

Sevgili, sen; aþk iklimimizdeki bahar,
sevda ülkesindeki diyar ve o diyardaki yârsýn

Sen, ümmetin ile cehennem arasýndaki duvarsýn
Ey yüce sevgili, sen her dâim gönüllerde varsýn

Sen, kalplerde yanýp tutuþan âhsýn
Sen, insanlýðýn çýkýlmaz buhranýna deva ile izharsýn

Sen, kalplere ferahlýk yayan rüzgar, yüreklerdeki ârsýn
Sen, iliklerimizdeki vecd ile, can ile, dýlþat ile sýzlandýðýmýz nârsýn
ve o nâra zarsýn; kalbimizde aþk ile zikreyleyen o zarada efzârsýn

Sen, “Lebbeyk, Lebbeyk” ,
nidâsýnda Bilal-i Habeþ’e canhýraþ ile ah-û zarsýn
ve sen ey yüce sevgili; ins ile cins ve onsekiz bin âleme
Rahman’dan bize gönderilmiþ Muhammed-ül Yâr’sýn...

Uður Ali Ýmrân

Sosyal Medyada Paylaşın: