Denizler yollarýn bittiði yerde baþlar
kýsa da olsa yüz yüzeydik iþte tam burada kýrýldýn
tarihi bir vazonun içinde seni yetiþtirmem
kaldýðý ahýrý yiyen atlarla tanýþmýþken hem de
çiçeklerle baþlayan evrenin içi ýþýk alýr
çiçeklerle baþlayan eserler ise o atlardan farksýzdýr
Bana uzak
ölülerin ýsrarla dirilme ayinleri yaptýðý
bana çok uzak cümlevi krallýktan bahsediyorlar
birinin palyaçosu birilerine iyi geliyor
raylar bitince yollar baþlýyor
yollarýn ve raylarýn birleþme anýnda
o trenin içinde olanlarla hiç olmamýþlar artýk baþka yaþar
olmayanlar ok atar olanlar yaya yön verir ok kendi gider
ýþýk yakmak karanlýðý aydýnlatmaktan baþka bir þeydir
ancak o tren yürekten asla ayrýþmaz
krallýk hep baþkalarýnýndýr
suyun içindeki sonsuzluk suyun dýþýna kadar
müdafaamýn altýnda sürekli yanan ateþ
bazý zamanlarda kendine kum atýyor
kimse anlamýyor bu bir tören gibi olmuyor
baþkalarýnýn ateþi yükselirken yapýyor bunu
herkes sihirliymiþ gibi davranýyor
o artýk büyü yapýyor
çizgili filmlerde yüzleri sansürlü çizgiler
ara sýra aklýndaki kanala baðlanýnca çiçekleri görüyor
söyleniyorum
göz çizgiyi görmediði için el burada tutabildiði her maddeyi
ruh kýtlýða düþecekmiþ gibi çizgi ötesine biriktirmek korkaklýktýr
insan ancak evrenin ve tanrýnýn
tekerlekleri olmadýðý bilincine vardýðýnda
insanlýk için yaþayabilir
tüm gücüyle çalan orkestra kendini duyamaz
o yüzden yüz yüzeyken tam burada kýrýlýyorsun
ve ben seni sýrf zamanla deðerlenmiþ bir vazoda yetiþtirmiyorum
yanýp kibir sonsuz ihanet oluyorsun
kuþlar gidiyor
bu çok ekmiþler tarlasýnda biçiliyorsun
kuþlar geliyor
görsel tepkisizliði keþfetmek yeni bir hile öðrenmeye baþladýðýnda gerçekleþir
hile bedenindeki dengesizliðin dengesidir
ayýn düþleri vardýr savaþýr ve yansýtýr fakat ay bir aynadýr
seri katillerin el-kitaplarý ayak ucundadýr
önce bot giyerek ezerler öðrendikçe yalýnayak
sular gelir
ruh egzersizleri kayýp kýtanýn hileli saklanýþlarýný ortaya çýkaramaz
sular geçer
toplama kamplarýndan eve doðru bakmak
tüm dünyanýn yanýyor olduðunu görmeye benzer
sular geçer
beyin ve dil önünde seni saklayan iki ayrý sýr suyudur
içersen ölürsün ayak ucundaki kitabý okumadýðýn için
sular söndürmeden geçer
düþsel yaþam lekeleri geçer
baþka evrenlerde ummadýðýn bir yanýndan uyandýrýlýrsýn
parlaklýða bakamamak utanmak beklememek
yanýlmak vurulmak dirilememek inanmamak geçer
ben deðil görenler söyler
bir yýldýzýn yakýnýnda olanlar ile uzaktan bakanlar farklý dilde konuþurlar
sönmesi bilmeyen için eðlence
anlamayan için delil
anlayýp yaklaþan gören ve artýk bilen için
tek dille doðru hikâyeyi anlatabilmektir tecrübedir
tecrübeliler rütbeli deðil birer hiçtir
doðarak ölüyorsun ayný sýnýra kadar yürüyüp
ayný madde zenginliðini görerek milyon yýl
ve milyon yýldýr gördüklerin kaçýrdýklarýný düþünemiyor
doðarak ölmenin arasýndaki yaþam
türdeþlerin tecrübe edinebilmeleri içindir sýnýrlýdýr
doðarak yaþama baþlamakla
öldükten sonra yaþama baþlamanýn arasýndaki fark sonsuzluktur
insan sýfýrýn beden halidir
ruh büyümesi de çocukluðu da yoktur
birine sýfýr diðerine ruhla baþlarsýn
sýfýr doðarak baþlamýþ yaþamda saða
ölerek baþlamýþ sonsuzlukta ise sola atýlýr
artýk zaman vazoyu deðerli ve pahalý kýlmaz içine girebilirsin
bir þey bir gün öðrendiðin her þeyin yanlýþ olduðunu söylediðinde
her þeyin yanlýþ olduðunu bir þeyin söylemesi yalan
her þeyin bir þeyin yanlýþ olduðunu söylemesi doðru gelecek
evrenin rakamlarýyla icat ve duygu iþlemleri yapýlmaz
evrenin renkleriyle kimse süslenmez
O’nun insanlarý aynýdýr
bölünmüþse “O” saðlamasý çarpýlarak yapýlmaz
her þeyin yalancý olduðunu
bir þey sonsuzluða atýldýðýnda anlarsýn
zaman boþluklar üreten bir ettir ama çiðnenmez
kemikleþmeye ve kemikleþmek üzerelere apaçýk iþarettir
kemikleþmez
bugün ölürsen yarýn doðarsýn ve tekrar ölür yarýn doðarsan yaratmaya baþlarsýn
her yaratan yaradan olmayacak unutmazsan
o trenin sonsuzlukla buluþma anýný ve kötü karanlýðý
karanlýk korkutur ve doðuran da acýlarý odur
ve yaratandýr içinde kaldýkça aydýnlýðý
dedikçe ben
her þeyi biliyorum evet her þeyi
kusurlu bir gölge aramýyorum kusurlarýný yok edebilmiþ gölgenin bilgesini
sonsuz bedeni mutlak evreni
dedikçe sen
her þeyi biliyorum evet her þeyi ve tüm bunlar gölgeleri kutsuyor
karanlýða kýlýçtýr ýþýk
kötülüðe kýlýcý ancak karanlýktan uyanmýþ insan çeker