mehmetcanbolat
ÜÇ KARANFİL
mehmetcanbolat

ÜÇ KARANFİL


Yalnızlığın ilk adımı, seni öpmektir.
Sonrası kendiliğinden gidiyor zaten.
Önce tüm kadınlar gitti fikrimden
Yalnız sesin kaldı avuçlarımda,
Aslında hatırlanmayacak kadar güzeldi sesin
Lakin benim gönlüm biraz deli,
Ve ben senden başkasına sağırdım.
Sonrası daha ilginç bilirsin,
Bir gün gölgemi kaybettim,
Çıkmaz sokakların birinde yitip gitti.
Sanırsam kalbimin merkeziydi orası,
İstersen ölçebiliriz,
Çünkü tam orda duyabilirsin kalbimin sesini.
Ama bir gün kendini unutursun,
Asi’ye bakan bir parkın
Yalnız bir bankında.
Çünkü yalnızlık,
Gitmektir kendinden bile.
Ve yalnızlığın son adımı, yine seni öpmektir
Ardından üç karanfil kalır
Öptüğüm yerlerden.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.