AZÂD KUŞUM

Günaydýn azad kuþum...

Kavuþmak, ayrýlýðýn gölgesinde müebbet.
Hükümsüz yazdýðým en son sevda þiiri.
Meðer, engerek zehri damlamýþ yüreðine nazlanmýþ kalbim.
Zemheriye dokunmuþ ellerine bir de...
Belki, ateþe dokunmuþtun da eskiden.
Kor, buz olsun istedin yanýmdan geçerken.

Günaydýn, azad kuþum.

Kaybolup gider derinliklerimde kara kutun.
Düþersen yüreðime...
Ne geçmiþ kalýr, ne geçmemiþ olan.
Özgürlük diye çýrpýnýp durmazsa kanatlarýn þayet...
Yüzün güneþe, þimþeklere kafa tut, yeter

Günaydýn azad kuþum,

Bin cemre ziyan oldu kýþ gönlünde,
Baharlarýn hasmý ile kan kardeþisin sanki.
Meðer, sen uçarken sevmiþim yüreðini.
Ben sýrma ipek kafesin dibine pusmuþ,
Dilimde yok hiç ah, vatandan baþka.
Sen elleme, avcý kurtarsýn beni.
Senden daha iyi öldürmez ki o beni...

Aklýnda kalmasýn,
Baþýn gözün niyetine sevdiðin.
Gücüne gitmesin sessizliklerim...
Aþkýn nârýnda piþen ile sevdaya üþüþeni ayýr sadece...
Sen bir tatlý söz ol,
Ýðreti dursada üstümde ben yýlan olurum.
Gerisi zehir ile zemberek...

Günaydýn azad kuþum,
Sen uç da özgürlük uyansýn kanadýnda...
Baþka günaydýn yok zira.

Su gibi aziz ol sen,
sudan sebebim deðil.










Sosyal Medyada Paylaşın: