Issýz bir gün Olabildiðine efkâr Yüklü bulutlar Hiç olmadýðý kadar. Yanarken âlem Sessizliktir derde tek derman…
Emsalsiz bir o kadar vakur Tüm yüzler suretsiz Kýt kanat bir mutluluk Belli ki zincirleme bir devinim Hasret dediðin Denizler kadar engin.
Kime ya da neye Meyletsem El attýðým onca insan Bir kez daha ve ebediyen Ruhlar ve sýðýndýklarý yalan.
Tutanaksýzým ve savruk Nereye sürüklensem de… Pes etmeliyim belki Ya da çekip gitmeli Ait olmadýðým þu sefil dünyadan.
Hanidir sessizim Sanma ki elimde, Bilsem keþke Bu tedirginliðim neden.
Bilsem keþke ya da görsem Neden uzaðýndayým devranýn. Ait olmadýðým ne varsa Kavuþmak tek dileðim.
Bakýp da görememek Kâfir duygular nasýl da yeknesak Kudreti sevginin bitimsiz Müptelasý iken âlemin Ýki dirhem bir çekirdek görünen Neler geçer kim bilir yürekten…
Yetersiz ve istifsiz Can yakar duygular Bir o kadar kimliksiz. Adý konulmamýþ bir masal Yaradan’dýr sadece güce emsal.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.