Doğru Adres
Silik bir silüet gelip yerleþti gözlerimin içine
O andan sonra deðiþti her þey
Pencerenin pervazýndan çakýldý kuþ yere
Ve Sokak lambasý patladý birdenbire
Ve...ve...ve öldü içimde bir þeyler o anda
Ýsmi yok cismi yok
Ama acýsý çok...
Kentin kesif kokusuna doðru bir sigara yaktým ve tüttürdüm
Linç giriþiminde bulundu düþüncelerim duygularýma
Tam da o anlarda duruþma bitti kalem kýrýldý
Kalemin sýrtýnda iki genç ve ucunda bir savcý sonsuza dek...
Kýyâma durdum gökyüzüne
Ellerim kelepçeli ceplerime
Çýkarsam kopacak bileklerim
Oysa ne çok istedim el açabilmeyi göðe
Bildiðim bütün çiçekler resmigeçitte
Sadece gül uzattý elini dikenleri batsýn diye
Yok! benim ellerim kelepçeli cebimde!
Bir anne aðlamasý tuttu gözlerimi
Oysa babalar gibi durmaya uðraþýyordum dimdik ayakta
Kýrýldým, döküldüm
Eðilmedim kendime bile
Tükürdüm zehrimi rüzgâra doðru
Rüzgâr bulur adresi nasýlsa diye
Saat onikiyi geçti yine
Ve yine döndüm bal kabaðýna
Kimbilir ayakkabýmýn teki nerede
Bir þiirin içinde anlatýrken bir hikâyeyi
Döndüm baktým en gerçeði Külkedisi ve prensi
Tüküreyim böyle hayatýn içine
Rüzgâr sen bunu da götür doðru adrese...
12:00/03.04.2015/Sev_tap
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevtap Kaya Nurgönül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.